مرغ گوشتی
چگونه مرغ گوشتی پرورش دهیم ؟
صنعت پرورش مرغ گوشتی در اغلب کشورها ازجمله ایران بهطور گسترده رواج یافته است؛ و گوشت این طیور توانسته در سبد خانوادهها بهخوبی جای خود را باز کند. ازآنجاییکه این صنعت از بازار مصرف خوبی برخوردار است و تقریباً میزان تقاضای آن صد در صد است بسیاری از افراد توانستهاند به این حوزه وارد شوند و یا قصد استارت پرورش مرغ گوشتی رادارند.
مهمترین دلایل پرورش مرغ گوشتی:
ضریب تبدیل غذایی مناسب.
سرعت رشد بالا.
افت پایین لاشه.
پرورش آسانتر.
بازگشت سریعتر سرمایه.
نبود زئونوز (بیماری مشترک بین انسان و دام).
سالمتر بودن گوشت ازنظر میزان چربی و کلسترول پایین.
بالاتر بودن پروتئین گوشت مرغ.
قابلیت هضم بالاتر گوشت مرغ.
اصول مدیریت پرورش مرغ گوشتی:
برای پرورش مرغ گوشتی، جوجههای یکروزه را خریداری و به مدت 42 روز نگهداری میکنند و وقتی به وزن 2 تا 5/2 کیلوگرم رسیدند روانه کشتار و بازار میشوند. در این مدت سالن مرغداری بایستی بهگونهای باشد که شرایط لازم برای رشد و افزایش عملکرد این پرنده را فراهم نماید .
درواقع اینچنین میتوان گفت که سود پرورش مرغ گوشتی برای مرغدار درگرو کنترل و مدیریت این شرایط است که مهمترین آنها عبارتاند از:
1- مدیریت برنامه نور و روشنایی: در 24 ساعت ابتدایی پرورش، میزان و شدت نور بایستی زیاد باشد. درواقع بهتر است که روز اول بهطور کامل روشنایی بدون خاموشی داده شود تا جوجه با محیط و فضای آبخوری و دان خوری آشنا شود. بهترین برنامه نوردهی برای مرغهای گوشتی 23 ساعت روشنایی با 1 ساعت خاموشی تا پایان دوره است.
2- مدیریت دما: دما در 24 ساعت اولیه ورود جوجه به داخل سالن بین 32 تا 35 درجه سانتیگراداست و تا یک هفته در این رنج باقی میماند. این دما به جوجهها فرصت میدهد با خیال راحت آب و غذا بخورند؛ و هر هفته حدود 3 درجه از دمای سالن را بایستی کم نمود بهگونهای که در هفته آخر پرورش (هفته ششم) به 18 الی 21 درجه سانتیگراد برسد؛ زیرا با افزایش سن یا وزن مرغ تولید حرارت این پرنده هم بیشتر میشود لذا بایستی بهموازات آن میزان دما را کاهش داد در غیر این صورت افزایش درجه حرارت محیط سبب کاهش مصرف غذا و درنتیجه کاهش رشد میگردد.
3- مدیریت رطوبت: یکی از مسائل مهم در پرورش مرغ گوشتی بحث رطوبت است.
منبع رطوبت سالن مرغداری شامل دو بخش است :
1- رطوبت بستر
2- رطوبت فضا.
اگر میزان رطوبت سالن زیاد شود سبب تولید آمونیاک، ظهور بیماری کوکسیدیوز و رشد میکروارگانیزم هایی مانند باکتری و قارچ میشود و اگر هم میزان رطوبت کم باشد سبب افزایش گردوغبار، افزایش بیماری، افزایش هزینههای تهویه و… میشود. بهتر است که رطوبت بستر برای جوجهها 20 تا 40 و برای مرغهای بالغ 10 تا 20 درصد باشد. همچنین رطوبت فضای سالن در ابتدای دوره پرورش 65 تا 70 درصد و سپس با افزایش سن پرنده به 50 تا 60 درصد تقلیل یابد.
4- مدیریت سیستم تهویه:
انجام تهویه و داشتن یک سیستم کارآمد در سالن مرغداری به دلایل زیر ضروری است:
مرغ یک موجود زنده است و احتیاج به هوای تازه و اکسیژن دارد.
مدیریت و دفع رطوبت اضافی در سالن پرورش.
تحقق بخشیدن به مدیریت دما.
دفع گازهای سمی.
اگر تهویه بهدرستی انجام نگیرد سبب فعالیت میکروارگانیزم ها بر روی بستر و درنتیجه تولید گازهای سمی میشود که مسمومیت تنفسی، کاهش تولید و ضعف مرغها را میتواند به همراه داشته باشد.
مزرعه پرورش مرغ گوشتی:
یک مرغداری متشکل از یکسری ساختمان و تأسیسات است که در درجه اول هدف تأمین شرایط مناسب برای رشد و افزایش راندمان تولید و مباحث اقتصادی و در درجه دوم بایستی مسائل رفاه و زیستمحیطی در نظر گرفته شود.
قسمتهای مختلف یک ساختمان مرغداری گوشتی عبارتاند از:
1- سالنهای پرورش.
2- انبار خوراک.
3- انبار وسایل و تجهیزات.
4- واحد رفاهی دفتر کار.
5- اتاق برق اضطراری.
6- کشتارگاه کوچک.
سالنهای پرورش مرغ گوشتی:
1- انواع سالن های پرورش طیور ازنظر تأمین نور و تهویه: از ازنظر طرح عمومی سالن پرورش مرغ گوشتی به دو صورت سالن باز (Open system) و سالن بسته (Windoless system) ساخته میشوند:
الف- سالن باز: این سالنها که دارای پنجره هستند در مناطق گرمسیری همانند جنوب کشور بهطور گسترده مورداستفاده قرار میگیرند. در این سیستم بر روی دیوارههای جانبی تعدادی پنجره کار گذاشته میشود و لذا از طریق این پنجرهها بهراحتی تبادل هوا صورت میگیرد؛ و تأمین نور و تهویه کاملاً بهصورت طبیعی است. معمولاً عرض این ساختمانها بهطور میانگین 10- 11 با ارتفاع سقف 4/2 متر که ارتفاع سقف در مناطق گرمسیر در مقایسه با مناطق سردسیر بیشتر در نظر گرفته میشود.
ب- سالن بسته: این نوع از سیستم که در اکثر مرغداریهای کشور مورداستفاده قرار میگیرد پنجره وجود ندارد؛ و تفاوت آن با سیستم باز همین موضوع (نداشتن پنجره) است. بدین ترتیب تأمین نور و تهویه آن کاملاً بهصورت مصنوعی و با نصب هواکشها و لامپ انجام میگیرد. از مهمترین مزیت اینگونه از سالنها مدیریت راحتتر آن است. معمولاً عرض این سالنها 5/12 تا 5/16 متر در نظر گرفته میشود.
2- انواع سالن های پرورش طیور ازنظر کف: برای نگهداری بیشتر مرغ گوشتی در سالن، مدیریت آسانتر بهداشت، تعداد کارگر کمتر و… سیستمهای مختلفی با توجه به نوع کف ابداعشده است که انواع آن عبارت است از:
سالن با بستر تمام پوشال.
سالن با بستر پوشال- نرده.
سالن با بستر تمام نرده.
سیستم قفس.
برای نگهداری و پرورش مرغ گوشتی بهترین گزینه استفاده از سیستم تمام پوشال است گرچه از پرورش مرغ گوشتی در قفس و یا نرده هم میتوان بهره برد اما این نوع از سیستمها هزینه پرورش مرغ گوشتی را دوچندان مینمایند.
در سیستم تمام پوشال، روی کف بتونی سالن در زیر پای مرغ یکلایه بستر از موادی مانند تراشه چوب، پوسته برنج و… به ضخامت 5 الی 7 سانتیمتر ریخته میشود.
انواع برنامه پرورشی مرغ گوشتی:
1- برنامه همه پر- همه خالی (All in-All out): یعنی پرورش جوجههای هم سن در یکزمان مشخص. از مزیت این روش کنترل راحتتر بیماریها و مدیریت آسانتر است؛ اما عیب این روش نوسانات قیمت بازار است که ممکن است آسیبپذیر باشد.
2- پرورش جوجه در سنین مختلف در سالنهای مختلف: یعنی درحالیکه جوجههای یک سالن 4 هفته هستند در سالن دیگر 2 هفته باشند. عیب این نوع از پروش کنترل بیماری، تردد کارگرها، ضدعفونی کردن سالن و مدیریت سختتر آن است؛ اما در عوض مرغدار همیشه فروش مرغ را دارد و میتواند نوسانات قیمت بازار را کنترل کند.
تغذیه مرغ گوشتی:
1- تحقق حداکثر تولید گوشت.
2- کاهش هزینه پرورش مرغ گوشتی (زیرا حدود 60 درصد از هزینههای جاری را خوراک تشکیل میدهد).
3- سلامت مرغ و کاهش میزان مرگومیر.
4- کنترل کیفیت محصولات با استفاده از تغذیه مناسب.
سخن پایانی:
امیدواریم که اطلاعات موجود در این مقاله برای دوستانی که قصد ورود به عرصه پرورش طیور بهخصوص مرغ گوشتی رادارند رضایتبخش واقع گردیده باشد.
دیدگاهتان را بنویسید